Η δυσλειτουργία των αρθρώσεων είναι ένα αρκετά κοινό πρόβλημα σε όλες τις ηλικιακές ομάδες του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι ασθένειες που προκαλούν πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων παρατηρούνται συνήθως σε άτομα άνω των σαράντα ετών. Οι γυναίκες και οι άνδρες είναι εξίσου επιρρεπείς σε αυτό το είδος παθολογίας.
Τα οστά και οι αρθρώσεις εξασφαλίζουν υψηλό βαθμό κινητικότητας στο σώμα μας με κάθε κίνηση και σωματική δραστηριότητα. Χάρη στις κινητές φάλαγγες, τα δάχτυλα των άνω άκρων είναι σε θέση να εκτελέσουν αρκετά σαφείς και στοχευμένες ενέργειες κατά τη διάρκεια λεπτής και ευσυνείδητης εργασίας. Ωστόσο, στο 60% των περιπτώσεων, μια τέτοια δραστηριότητα οδηγεί σε επαγγελματική αναπηρία σε μεγάλη ηλικία. Οι ωρολογοποιοί, οι κοσμηματοπώλες, οι χαράκτες και οι μοδίστρες, για παράδειγμα, έχουν περισσότερα προβλήματα με τις συνδέσεις των δακτύλων από τους εκπροσώπους άλλων επαγγελμάτων. Εκτός από την επαγγελματική δραστηριότητα, εκφυλιστικές διεργασίες των δακτύλων μπορεί να αναπτυχθούν για πολλούς λόγους. Οι ακόλουθοι παράγοντες θεωρούνται οι πιο συνηθισμένοι:
- Ρευματισμός;
- Αρθρίτιδα;
- Οστεοαρθρίτιδα;
- Arthrosis;
- Διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος των άνω άκρων.
- Τραυματισμοί στο χέρι.
Εάν οι αρθρώσεις διογκώνονται και πονάνε όταν λυγίζετε τα δάχτυλά σας, τότε είναι απαραίτητο να εξετάσετε και να αντιμετωπίσετε τα πρώτα συμπτώματα της νόσου. Αυτό το πρόβλημα γίνεται αρκετά δύσκολο, μακροπρόθεσμο και δεν επιλύεται πάντα επιτυχώς, ειδικά με παραμελημένες μορφές.
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που χαρακτηρίζεται από βλάβη του συνδετικού ιστού, δηλαδή καταστροφικές και εκφυλιστικές αλλαγές στις μικρές αρθρώσεις. Ωστόσο, η ρευματοειδής αρθρίτιδα θεωρείται εξαιρετικά σοβαρή παθολογία, καθώς, εκτός από τη βλάβη στις επιφάνειες του χόνδρου, προκαλεί σοβαρές καταστροφικές αλλαγές στον καρδιακό ιστό (περικαρδίτιδα, μυοκαρδίτιδα). Οι νεφροί, οι ενδοκρινείς αδένες, τα αιμοφόρα αγγεία, οι πνεύμονες και οι βλεννογόνοι μπορούν επίσης να υποφέρουν από αυτό. Η ασθένεια εμφανίζεται ξαφνικά και χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλη πορεία με περιόδους υποχώρησης των συμπτωμάτων και έντονες υποτροπές. Οι διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα αναγκάζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να αντιληφθούν τα κύτταρα των επιφανειών της άρθρωσης ως ξένα και να αρχίσουν να τα πολεμούν. Αυτό οδηγεί στην καταστροφή, παραμόρφωση και ακινησία των δακτύλων.
Η επίθεση χτυπά πάντα τις μικρές αρθρώσεις των χεριών και των δακτύλων των άνω και κάτω άκρων.
Συμπτώματα
Ένας ασθενής που διαγνώστηκε με ρευματοειδή αρθρίτιδα παραπονιέται για πόνο στις αρθρώσεις όταν λυγίζει τα δάχτυλα. Αυτό το σύμπτωμα είναι από τα πρώτα που εμφανίζονται σε οποιοδήποτε άκρο. Επιπλέον, προστίθενται μια σειρά από υποκειμενικά παράπονα:
- ο πόνος αυξάνεται τη νύχτα και νωρίς το πρωί.
- υπάρχει δυσκαμψία στην κίνηση των δακτύλων.
- υπάρχει υπο -πυρετική θερμοκρασία έως 38 μοίρες.
- Τα συμπτώματα γενικής δηλητηρίασης εμφανίζονται με τη μορφή αυξημένης κόπωσης, απώλειας όρεξης, αϋπνίας, απώλειας βάρους.
- στην επιφάνεια των δακτύλων, σχηματίζονται οζίδια, τα οποία είναι χαρακτηριστικά της ανάπτυξης της αρθρικής μεμβράνης της άρθρωσης, η οποία είναι πιο ευαίσθητη σε εκφυλιστικές διαδικασίες.
Η εμφάνιση τέτοιων συμπτωμάτων σε κάθε υγιές άτομο θα πρέπει να είναι λόγος για άμεση παραπομπή σε ειδικό για να σταματήσει έγκαιρα η ασθένεια και να διατηρηθούν υπό έλεγχο οι πιθανές καταστροφικές εκδηλώσεις της.
αιτίες
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι κληρονομική, αλλά υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να πυροδοτήσουν την εμφάνισή της.
Οι μολυσματικές ασθένειες θεωρούνται τέτοιες επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα καταπολεμά τις λοιμώξεις και αυτές με τη σειρά τους παραμένουν στις αρθρώσεις και τα οστά του σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την υποχώρηση των ορατών συμπτωμάτων. Είναι αυτός ο αγώνας που προκαλεί την άμυνα του σώματος σε επιθετικότητα κατά των κυττάρων των ίδιων των αρθρώσεων. Η υποθερμία και οι αγχωτικές καταστάσεις μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες όταν οι αρθρώσεις των δακτύλων πονάνε λόγω εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
θεραπεία
Είναι αδύνατο να θεραπευτεί εντελώς μια τέτοια ασθένεια, αλλά η διατήρηση της υπό έλεγχο και η πρόληψη της εξέλιξής της φαίνεται αρκετά πραγματική. Οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι πολύ αποτελεσματικές και επιτρέπουν χρόνους ύφεσης έως δύο ετών, γεγονός που βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Τώρα οι γιατροί χρησιμοποιούν αντιφλεγμονώδεις θεραπείες με στεροειδή και μη στεροειδή φάρμακα. Συνιστώνται βιολογικά ενεργά σύμπλοκα ενεργών συστατικών με βάση το κολλαγόνο και τη γλυκοζαμίνη, τα οποία τρέφουν την επιφάνεια της άρθρωσης και εμποδίζουν την καταστροφή της.
Η κύρια καινοτομία στη θεραπεία αυτής της παθολογίας είναι η χρήση συγκεκριμένων ενζύμων που καταστέλλουν τη δραστηριότητα των ανοσοκυττάρων.
Η άρθρωση πονάει λόγω της εκφυλιστικής βλάβης που προκαλείται από αυτά τα κύτταρα. Εάν ένα τέτοιο φάρμακο είναι διαθέσιμο εγκαίρως και με την απαραίτητη συχνότητα για να επηρεάσει την αιτία της φλεγμονής, η κατάσταση δεν θα ξεφύγει από τον έλεγχο. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, οι γιατροί συνιστούν διαδικασίες φυσικοθεραπείας για την περιοχή των δακτύλων και των χεριών.
αρθρίτιδα
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια κατά την οποία το στρώμα χόνδρου μεταξύ των αρθρώσεων καταστρέφεται. Αυτό οφείλεται σε διαταραχές της κυκλοφορίας στο κάτω στρώμα του περιόστεου. Ως αποτέλεσμα, ο χόνδρος δεν λαμβάνει επαρκή διατροφή και αρχίζει να αραιώνει και να σπάει. Το αρθρικό υγρό μειώνεται σε όγκο ή εξαφανίζεται εντελώς. Όλοι αυτοί οι παράγοντες οδηγούν σε τριβή και φλεγμονή. Τα μικρότερα δάχτυλα, οι αστράγαλοι και οι καρποί επηρεάζονται λιγότερο από τα μεγάλα. Κατά κανόνα, οι ηλικιωμένοι υποφέρουν από αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στον ιστό και την κυκλοφορία του αίματος.
Ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες κατά περίπου 30%, καθώς οι ορμονικές αλλαγές οδηγούν σε αφυδάτωση, μειωμένη ελαστικότητα του χόνδρου και ξηρότητα της επιφάνειας της άρθρωσης.
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας των δακτύλων είναι τα εξής:
- Πόνος και δυσκαμψία.
- Τρίψιμο όταν λυγίζετε και τεντώνετε τα δάχτυλα.
- Οίδημα του δέρματος πάνω από τις αρθρώσεις των δακτύλων.
- την εμφάνιση οζιδίων και εξογκωμάτων με τη μορφή αυξήσεων.
- Παραμόρφωση του προσβεβλημένου δακτύλου.
- μειωμένη ευαισθησία του δακτύλου λόγω παραβίασης της νεύρωσης στην πληγείσα περιοχή.
Για τον πόνο στην άρθρωση του δακτύλου, οι θεραπευτικές μέθοδοι περιλαμβάνουν πολύπλοκα μέτρα. Αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα και αλοιφές με βάση αναισθητικά, μενθόλη ή νοβοκαΐνη βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Για την αποκατάσταση και θρέψη της άρθρωσης, συνταγογραφούνται ειδικά παρασκευάσματα με βιολογικά ενεργό δράση. Ταυτόχρονα, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει θεραπεία φυσιοθεραπείας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ενέσεις γίνονται απευθείας στην κάψουλα της άρθρωσης. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι σε προχωρημένες περιπτώσεις είναι αδύνατο να αποκατασταθεί η κινητικότητα και η φυσιολογική λειτουργία των δακτύλων. Η έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό προσφέρει καλή πρόγνωση.
αρθρίτιδα
Ένας άλλος από τους πιο συνηθισμένους λόγους για να ρωτήσουμε γιατί πονάνε οι αρθρώσεις στα χέρια είναι αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν ουρική αρθρίτιδα.
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια μεταβολική ασθένεια, δηλαδή παραβίαση του μεταβολισμού των πρωτεϊνών.
Μια μεγάλη ποσότητα ουρικού οξέος οδηγεί στην εναπόθεση κρυστάλλων στις αρθρώσεις και στα νεφρά με τη μορφή αλάτων. Οι αρθρώσεις των ποδιών και των χεριών επηρεάζονται συχνότερα, ειδικά η βάση του αντίχειρα. Τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι:
- πολύ έντονος πόνος?
- παραβίαση της κινητικότητας της άρθρωσης του δακτύλου.
- συντριβή κατά την κάμψη.
- Υπεραιμία και πρήξιμο των δακτύλων.
Η θεραπεία αυτής της παθολογίας συνίσταται, πρώτα απ 'όλα, στην οργάνωση μιας δίαιτας με πλήρη απόρριψη πρωτεϊνών και λιπαρών τροφών, περιορισμό του επιτραπέζιου αλατιού και συμπερίληψη μεγάλης ποσότητας φρέσκων λαχανικών και φρούτων στη διατροφή. Η χρήση αλκοόλ σε οποιαδήποτε μορφή και ανθρακούχα ποτά απαγορεύεται αυστηρά. Η ποσότητα των υγρών που πίνετε πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον τρία λίτρα την ημέρα. Σε περίπτωση επιθέσεων πόνου, το προσβεβλημένο δάχτυλο πρέπει να παραμείνει ακίνητο.
Χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδη αναλγητικά. Όταν δεν λειτουργούν, οι γιατροί καταφεύγουν σε ορμονοθεραπεία με τη μορφή κορτικοστεροειδών. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας μπορούν να ανακουφίσουν γρήγορα τη φλεγμονή και τον πόνο. Σε αυτή την περίπτωση, οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι θεραπείας συνιστώνται μόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου ύφεσης. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ουρική αρθρίτιδα είναι κληρονομική. Θα πρέπει συνεπώς να ακολουθήσετε μια δίαιτα χαμηλή σε πρωτεΐνες και χαμηλά λιπαρά και επίσης να ελέγξετε το επίπεδο του ουρικού οξέος στο αίμα εάν έχετε προβληματικό ιστορικό. Η παχυσαρκία θεωρείται προδιαθετική περίσταση για την ανάπτυξη αυτού του τύπου παθολογίας.